پس از قطعی شدن توافق آتش‌بس میان حماس و اسرائیل، موضوع «مخالفت گسترده با توافق آتش‌بس» و نیز «شکست‌انگاری توقف جنگ» در درون اسرائیل، از سوی بسیاری از رسانه‌ها در حال مطرح شدن است. این تصویر به نظر غیرواقعی می‌رسد و مخالفت با آتش بس به احزاب و شخصیت‌های راست افراطی منحصر است،
یعنی دو حزب قدرت یهودی و صهیونیسم مذهبی به ترتیب با رهبری ایتامار بن گویر و بتصلائل اصموطریچ (و البته چند نماینده و یک وزیر مربوط به جناح راست افراطی حزب لیکود).
اکثریت حزب حاکم لیکود با استراتژی نتانیاهو برای بستن توافق همسو هستند، حزب امید جدید به رهبری گیدعون صعر نیز که سه ماه است با 4 کرسی خود به ائتلاف پیوسته از توافق حمایت می‌کند. دو حزب ارتدکس ائتلاف نیز، در این باره منفعلانه از نتانیاهو پیروی می‌کنند. بنابراین در خوش‌بینانه‌ترین تفسیر، از 68 نماینده عضو ائتلاف نتانیاهو، شمار مخالفان توافق به سختی به 20 نفر می‌رسد. در چنین حالتی ائتلاف حاکم برای تصویب توافق در کنست نیازمند حمایت اپوزیسیون است.
اساساً آتش‌بس خواسته همه احزاب مخالف نتانیاهو بود و آنها بیش از 6 ماه است بر لزوم نجات اسیران اسرائیلی تأکید می‌کردند. از میان 6 حزب مخالف بی بی که از 52 نماینده برخوردار هستند، تقریباً همگی به صورت یکپارچه از توافق حمایت می‌کنند و لذا انتظار می‌رود در صورت رأی‌گیری در کنست این توافق با بیش از 80 رأی مثبت در برابر 20 رأی منفی تصویب شود.
