در پی ترور «رفیق حریری»، نخست وزیر پیشین لبنان در سال 2005، دو ائتلاف 8 مارس و 14 مارس بر سر متهمان ترور حریری و نیز موافقت یا مخالفت درباره حضور نیروهای سوری در خاک لبنان شکل گرفت. ائتلاف 8 مارس با محوریت «جنبش امل» به رهبری «نبیه بری»، حزب الله به رهبری «سید حسن نصرالله»، «جنبش میهنی آزاد» به رهبری «جبران باسیل» و نیز «جریان المرده» به رهبری «سلیمان فرنجیه» شکل گرفت که از سوی احزاب کوچک‌تری همچون «سازمان خلق ناصری»، «فدراسیون انقلابی ارمنی» و حزب «ناسیونال سوسیالیست سوری» نیز حمایت می شود. این جریان به طور عمده حامی سوریه و ایران و محور مقاومت است و با کشورهای غربی و عربستان سعودی همسویی چندانی ندارد. در مقابل این جناح جریان 14 مارس قرار دارد که احزاب اصلی آن را «جریان المستقبل» به رهبری «سعد حریری»، نیروهای لبنانی[1] به رهبری «سمیر جعجع» و حزب کتائب به رهبری «سامی الجمیل» تشکیل می دهند. جماعت اسلامی، حزب سوسیال دموکرات هنچاکیان و حزب لیبرال دموکرات رمگور نیز از ائتلاف 14 مارس حمایت می کنند. این جریان طرفدار سیاست عربستان سعودی در منطقه، غرب گرا، و مخالف خط مشی ایران و سوریه است و از سوی قدرت های غربی نیز حمایت می شود.
[1] – قوات البنانی
